Gotowy czaszkę
poddać trepanacji,
bo podobno łeb otwarty
sprzyja edukacji.

Odeszła i nie wróci
więc cóż mi po tym świecie
co męki mi nie skróci
i nie pocieszy przecie.

Odeszła i nie wróci
jak żyć mi bez niej dalej
jak o niej myśl porzucić
jak sercu rzec - "nie szalej".

I jak odsunąć myśli
zwątpienia i goryczy
katuszy niepomiernej
i bólu co skowyczy.

Kto z męki mnie ocuci
odsłoni łez firankę
odeszła i nie wróci
ochota na kaszankę.

Szałowa

Była w sam raz
Na jeden raz.
(Jan Sztaudynger)

Spokój sumienia

Kiedy kobietę w własne łoże złożę,
Spokojny jestem, że nie cudzołożę.
(Jan Sztaudynger)

Po męsku

Chciałaś być moja duszą i ciałem.
Ciało starczyło. Duszy nie chciałem.
(Jan Sztaudynger)

Pomsta nieba

O pomstę do nieba woła,
Gdy on nic, choć ona goła.
(Jan Sztaudynger)

Nocleg

Cnota z okazją razem noc przespały,
Cnoty nie było, kiedy rano wstały.
(Jan Sztaudynger)

Nie zgnębi

Nie zgnębi mnie byle przytyk,
W dupie miejsce mam dla krytyk. . .
(Jan Sztaudynger)

Kto śpi, nie grzeszy, więc, miła osobo,
Nie będzie grzechu, gdy się prześpię z Tobą.
(Jan Sztaudynger)

Z życia rośliny

Najgorsze z upokorzeń,
Kiedy nawala korzeń.
(Jan Sztaudynger)

Kobiety muszą
mieć facetów z duszą,
zaś faceci duchem całem
pragną kobiet z ciałem.

Jestem taki

Jestem taki, jak mnie Pan Bóg stworzył,
No - trochem świństwa od siebie dołożył.
(Jan Sztaudynger)

Szczyt szczęścia

Ładne nóżki
Do poduszki.
(Jan Sztaudynger)

Gdy młode dziewczę wzrokiem pieszczę
Wierzcie, nie wierzcie
W portkach się nie mieszczę.
(Jan Sztaudynger)

Boska komedia obywatela Dante

Wiódł ją do czyśćca, wiódł ją do nieba,
A nie do lóżka, tam gdzie potrzeba.
(Jan Sztaudynger)

Żona do męża

Jeśli nie chcesz mojej zguby,
Daj mi banknot, ale gruby.
(Jan Sztaudynger)

Nitka i labirynty

Rwie się wątła nitka cnoty
W labiryntach ochoty. . .
(Jan Sztaudynger)

Doświadczenie

Doświadczenie - to dar nieba
Masz, gdy ci już nie trzeba.
(Jan Sztaudynger)

Mój ideał kobiety

Innym odmawia wszystkiego,
Mnie niczego. . .
(Jan Sztaudynger)

Podział

Tobie jej ręka, jej posag, jej wieniec,
Dla mnie pozostał uśmiech i rumieniec.
(Jan Sztaudynger)

Do dzieła
I majtki zdjęła.
(Jan Sztaudynger)

Rajska depesza

Jabłek nie jadam,
Zmądrzałem
Adam.
(Jan Sztaudynger)

Cena świętości

Była piękna, dobra, święta,
Do dziś płacę alimenta.
(Jan Sztaudynger)

Typowy dyrektor jest z tego znany,
Że chodzi często nabuzowany

Przestroga gąsce

Odpisz cnotę na straty,
Gdy wejdziesz do mej chaty.
(Jan Sztaudynger)

Naga. . .

Naga - to ona nie była wcale,
Miała pończochy i korale!
(Jan Sztaudynger)

Najmilsza lektura

Najmilsza chyba taka lektura:
Wyczytać z oczu, że cię pragnie która.
(Jan Sztaudynger)

Cena świętości

Była piękna, dobra, święta
Do dziś płacę alimenta.
(Jan Sztaudynger)

Atrapa

Nie taki diabeł ogoniasty,
Jak by tego chciały niewiasty.
(Jan Sztaudynger)

Jak już - to już

Jak już grzeszyć, to ordynkiem:
Myślą, mową i uczynkiem.
(Jan Sztaudynger)